14/07/2019 Dag 14: Lana the crazy macaw
16 juli 2019 - Buffalo, New York, Verenigde Staten
Vandaag was een drukke dag. Er stonden 4 trail rides gepland en Jim en Jess moesten beginnen met hooi binnen te halen. Ze reden heel de dag met de traktor om pakken te maken. Om 10 uur moest ik gidsen samen met Shayla. Shayla is 21 en woont in de buurt. Ze komt al van kleins af aan op the Crosspatch en is nu een guide naast haar gewone werk. Ze is een ongelofelijk lieve, vrolijke meid. Karley is haar hond, een mix van vanalles, en al even lief. Vandaag had ze haar kleine zusje, Mackenzie, bij die 8 jaar is. Ik reed achteraan en Shayla gidste vooraan. Om 12 uur hadden we onze volgende rit. Beide ritten reed ik op Flicker.
De rit van 10 uur was een beetje speciaal. Onze gasten waren een bruid en haar bruidsmeisjes. Afgelopen weekend hebben ze hun vrijgezellenfeest gehad en dit was de afsluiter. De dames waren kei leuk om mee te babbelen. Dat is het leuke aan de trail rides, je ontmoet heel veel nieuwe mensen. Je moet enkel geluk hebben dat het leuke mensen zijn want geloof me, je krijgt ook andere te zien. De ritten in de namiddag deed ik niet mee. Flicker en ik hadden er allebei genoeg van.
Na mijn lunch hielp ik de andere meiden weer met onkruid wieden. Tussendoor hielpen we met opstappen en afstappen van de twee andere ritten. Justine liet ons vandaag weten dat ze naar huis gaat. Dat kwam voor ons niet als een verrassing. Ze spreekt amper Engels en kan het zware werk niet aan. In plaats van mee te helpen zit ze voortdurend in haar caravan te slapen of film te kijken. Enkel de leuke dingen doet ze mee. We geraken er allemaal een beetje gefrustreerd door.
De rest van ons hielp Dolly met het klaarmaken van het avondeten: ribbetjes met puree en als dessert iets super lekker met perziken en deeg erboven op (ben de naam vergeten). We aten eerst de ribbetjes. Toen moesten wij als sterke dames mee gaan helpen met het binnen halen van het hooi. Holly en Shayla hielpen mee. We hingen de hooiwagen achter Holly’s pick-up en reden naar het veld. Jim en Jess waren nog altijd bezig met de traktor. Wij reden over het veld en tasten alle pakken op de hooiwagen. Het was acht uur ‘s avonds en de zon was aan het onder gaan. Het was ongelofelijk mooi om op dat moment op het veld te zijn en te werken. Ik vond het fantastisch leuk. Met 8 ging het heel vlot en we konden al snel terug om ons dessert te eten.
Nadien zaten we nog wat bij te babbelen. Holly had Lana weer bij en Kat wou haar wel eens op haar arm laten zitten. Jammer genoeg is Lana nog jong en moet ze veel leren. Ze sprong op Kat en beet in haar oor. Als Lana bijt is het de bedoeling dat je haar slaat, zo leert ze dat het niet mag. Het was heel grappig om te zien hoe Kat met haar ene hand haar oor vast had en met haar andere probeerde Lana, die inmiddels op haar rug zat, te slaan. Holly stond er naast en klopte er mee op los want Lana bleef proberen om te bijten. Wij lachten ons allemaal kapot. Gelukkig dat Kat er ook mee moest lachen, ookal bloede haar oor nogal goed. Lana kroop terug bij Holly en demonstreerde hoe ze de dop van een fles kan verwijderen. Een mooie dag in Little Valley met een hilarisch einde.
Het is met geen pen (in dit geval, met geen toetsenbord ;-)) te beschrijven hoe ik geniet van je verhalen. Ik sta op en het eerste wat ik doe is je blog lezen. Een geweldige start van de dag. Puur genieten, om duimen en vingers af te likken. En dan die prachtige foto's. Geweldig dat jullie een fotograaf in je midden hebben.
Nathan zit ondertussen ook in de States. Hij is gisterenavond (15 juli) aangekomen in New York City. Zijn unit had een tussenstop in Montreal. Met 900 Belgische scouts gaan ze naar de Jamboree. Die begint wel pas op 22 juli in West Virginia. Ze gaan eerst nog op voorreis in NYC, Washington DC en Philadelphia. Ook een bezoek aan de Amish staat op hun programma. Ik heb hem gezegd dat hij er zeker een donut en kaas moet proeven. ;-)
Wij de achterblijvers (Laurie, nonkel Sasa en tante Polly ;-)) voelen ons op vakantie in Turnhout. Tussen de werkjes door, genieten wij met volle teugen van onze nieuwe stad en onze nieuwe woonst. En aan de hele familie Schryvers nogmaals een dikke dankjewel dat wij hier in de Victoriestraat mogen wonen. Het is een topplek op een toplocatie.
Fien, ik probeer op je foto's te achterhalen wie wie is. Jim en Dolly is natuurlijk duidelijk. ;-) Maar wie is Kat? De vrouw met de zwarte haren?
Ik moest echt lachen met je verhaal over je boots. Je moeke vreesde dat die pot ledercrème niet veel zou gebruikt worden. Maar jij hebt haar na 2 weken al het tegendeel bewezen. Die foto met de boots zou een prachtige reclame-affiche zijn voor 'Rapide'.
Allerliefste Fien, blijf schrijven, blijf de recepten noteren, blijf onkruid wieden ;-) en blijf lachen. Op elke foto sta je stralend op.
Een allerdikste knuffel van je meter die apetrots is op jou. XXX